In Sara volgen we de ontwikkeling van Ceciel en haar iets jongere broer Jacob, geboren in een katholiek arbeidersgezin. 

Hun warme band wordt ruw verbroken als Jacob zijn zus in 1959 vertelt dat hij priester wil worden. Vanaf die dag – zij is dertien, hij twaalf – vervreemden ze van elkaar. Zij kiest voor inktpotjes en feminisme, hij voor wijwatervaatjes en conservatief katholicisme. Ceciel worstelt met het feit dat haar broer afstand neemt van hun ouders, van haar en hun jongere broer en zus; wat zich onder meer uit in het dialect dat hij niet meer lijkt te kennen. Als het contact tussen hen stilvalt neemt zij het initiatief en bezoekt ze Jacob in het Vaticaan waar hij al sinds zijn studie woont en werkt. Daar is het even zoals het vroeger was op zolder, hun honk.

Voor zijn definitieve vertrek naar Rome heeft Jacob van zijn ouders gehoord dat hij er een van een tweeling is; zijn zusje Sara is meteen na haar geboorte gestorven. Dit geheim wordt een zware last voor hem. Aan wie kan hij dit toevertrouwen?